-
1 roztargni|ony
adj. 1. [osoba] absent-minded 2. [spojrzenie, wzrok] absent, distracted; [wyraz twarzy] vague- roztargnionym ruchem odgarnęła włosy absent-mindedly she raked her hair asideThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztargni|ony
См. также в других словарях:
roztargniony — roztargnionynieni 1. «nie mogący na czymś skupić uwagi; nieuważny, roztrzepany» Być roztargnionym. Roztargniony człowiek, uczeń. 2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś roztargnienia; nieuważny, machinalny» Roztargnione spojrzenie. Roztargniony… … Słownik języka polskiego
